നവദമ്പതികൾ മറഞ്ഞു നിന്ന് ചുംബിച്ചു.
ഇണ നഷ്ടപ്പെട്ട വെളുത്ത മുടിയുള്ളവർ,
മണ്ഡപത്തിലെ തൂണുകളെ തടവി കൊണ്ടിരിക്കും.
വർഷങ്ങൾക്കു മുൻപ് പറയാനാകാത്തത്,
ഇണയുടെ ചുണ്ടിൽ പകർത്തിയതവരോർക്കുന്നുണ്ടാകും..
വരണ്ട്, വീണ്ടു കീറിയ ചുണ്ടുകൾ
അവർ തടവി കൊണ്ടിരിക്കും.
വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് പറയാനോർത്തത്,
ഇണയുടെ കാതിൽ പറഞ്ഞതവരോർക്കുന്നുണ്ടാകും..
കൽത്തൂണുകൾ..
അവർക്കായിരം ചുംബനകഥകൾ പറയാനുണ്ടാകും..
തമ്മിൽ ചുംബിക്കാനാകാതെ,
പരസ്പരം നോക്കിയിരിക്കുവാൻ വിധിക്കപ്പെട്ടവർ..
അവരുടെ നിശ്ശബ്ദനെടുവീർപ്പുകൾ
മണ്ഡപത്തിൽ നിറഞ്ഞു നിൽപ്പുണ്ടാവും..
അവർക്കൊരാശ്വാസമായി മാറും,
ചുളിവ് വീണ, വിറ പൂണ്ട വിരലുകൾ..
ഒറ്റക്കാകുമ്പോഴാണ്‌ നഷ്ടപ്പെടലുകളുടെ ആഴം നമുക്ക് മനസിലാകുക. ഒറ്റപ്പെടുന്നവരുടെ വേദന ഒരു നൊമ്പരമായി ഈ കവിതയില്‍ നിറഞ്ഞു നില്‍‌ക്കുന്നു.
ReplyDeleteഏകാന്ത മനസ്സില്‍ ആണ് കഴിഞ്ഞുപോയ ഓരോ നൊമ്പരപെടുതുന്നതും മറക്കുവാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നതുമായ ഓര്‍മ്മകള്‍ വന്നു കയറുന്നു.
ReplyDeleteവർഷങ്ങൾക്കു മുൻപ് പറയാനാകാത്തത്,
ReplyDeleteഇണയുടെ ചുണ്ടിൽ പകർത്തിയതവരോർക്കുന്നുണ്ടാകും..
തമ്മിൽ ചുംബിക്കാനാകാതെ,
പരസ്പരം നോക്കിയിരിക്കുവാൻ വിധിക്കപ്പെട്ടവർ.
നല്ല ഭാവന
നഷ്ടപെട്ട സമയത്തെ ഓര്‍ത്തു ... നഷ്ടമായ നല്ല നിമിഷങ്ങളെ ഓര്‍ത്തു കഴിയുന്ന ചിലര്‍...
ReplyDeleteഅവരുടെ വേദന, ആ നിമിഷങ്ങള്‍ സ്വന്തമാക്കിയ ചിലരുടെ സുന്ദര നിമിഷങ്ങലേക്കാള്‍ വലുതാണ്‌...
അവരുടെ നിശ്ശബ്ദനെടുവീർപ്പുകൾ
ReplyDeleteമണ്ഡപത്തിൽ നിറഞ്ഞു നിൽപ്പുണ്ടാവും..
കല്‍ തൂണുകള്‍ക്കും കഥ പറയാന്‍ ഉണ്ടാവും അല്ലേ, ഒരുപാട് കഥകള്‍.
ReplyDeleteവായാടി പറഞ്ഞതിനോട് യോജിക്കുന്നു.
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteആരും ഒരിക്കലും തനിച്ചാകുന്നില്ല.
ReplyDeleteഏകാന്തത എപ്പോഴും കൂട്ടിനുണ്ടാകും
എല്ലാത്തിനും സാക്ഷിയായി ആ കല്‍ തൂണുകള്‍: നാമും ചിലപ്പോള്‍ അത് പോലെ അല്ലെ
ReplyDeletevalare arthapoornnam..... aashamsakal....
ReplyDeletefirst time here..........
ReplyDeletegood lines ..
kalthoonukal,paavangal!
to witness love,and not to experience....
good sentiment ....
will come again.
ചില വരികൾ വളരെ മനോഹരം! അഭിനന്ദനങ്ങൾ.
ReplyDelete